In de schaduw van de geweldige prestaties van de gouden Dick, Therese, Raymund, Erik en Dave op dit EK, en in de schaduw van hun al dan niet voormalig teamgenoten bij Horna Sam van Etten, Ferry en Jordy Jong, zijn de broers Leon en Nick Dudink bezig aan een gestage opmars. Wat betreft grote talenten in Nederland zijn zij de opvolgers van Sam en de broers Jong, die met hun geweldige prestaties inmiddels het stadium 'talent' zijn ontgroeid.
Dat geldt nog niet voor Leon en Nick Dudink - maar beide wisten bij het EK in Brandenburg wel eremetaal te behalen. Voor Leon was dit zilver bij het Libre onder 21, voor Nick brons bij het Libre onder 17 - het toernooi dat hij de editie ervoor nog won.
We blikken terug met de beide broers op hun wedstrijden, en vroegen hen: hoe tevreden zijn jullie eigenlijk?
Leon Dudink (zilver bij U21):
"De eerste wedstrijd speelde ik tegen de franse Sébastien Verel. Deze speelde ik niet sterk maar wel sterker dan mijn tegenstander, waardoor ik de partij wist te winnen."
"De tweede wedstrijd speelde ik tegen de luxemburger Maxime Schreiner. Deze partij ging moeizaam. Ik kon niet mijn juiste vorm vinden, mijn tegenstander speelde de 20 beurten vol en maakte meer punten dan ik waardoor hij won."
"De derde en tevens laatste wedstrijd in de poule speelde ik tegen de Belg Bryan Eelen. Deze begon ik niet sterk en ik liep tegen een achterstand op, ik meen 32-155. Toch wist ik de ballen in de 14e beurt in positie te krijgen en de partij uit te spelen. Hierdoor kwam ik samen met Verel en Schreiner op 4 punten. Op moyenne gingen Verel en ik door naar de halve finale."
"In deze halve finale trof ik de Duitser Blondeel. Ik wist van te voren dat dit een zware pot zou worden. Ondanks een mindere start wist ik me te herpakken en de partij in 5 beurten uit te spelen, waardoor ik de partij naar me toe trok en mij plaatste voor de finale."
"In de finale stond ik tegenover de sterk spelende Fransman Martory. Helaas kon ik niet het juiste wedstrijdritme vinden en verloor ik de finale."
"Natuurlijk baal ik dat ik de finale verlies. Als je zo ver komt wil je hem winnen ook. Toch geeft het een fantastisch gevoel als je de finale mag spelen op een Europees Kampioenschap. Uiteindelijk toch zeer tevreden met zilver. Hier had ik vooraf voor getekend."
Nick Dudink (brons bij U17):
"Ik begon in een poule van drie met een Duitser en een Fransman. De eerste wedstrijd moest ik nog een beetje wennen maar kon ik me redelijk snel herstellen door met een serie van 114 uit te gaan. De tweede wedstrijd ging een stuk minder, waarbij ik geen controle kon krijgen over het spel. Het was wel een winst in 12 beurten."
"In de halve finale moest ik nogmaals tegen een Fransman. Deze wedstrijd begon van allebei de kanten sterk met series van 80. Maar daarna werd het steeds minder. Ikzelf heb slecht gespeeld en dat heeft dus geleid tot een verlies partij in 9 beurten."
"Ik heb daarnaast ook meegedaan bij onder 21, daar begon ik ook in een poule van drie. Ook hier begon ik tegen een Duitser. Hij begon goed met een serie van boven de 100. En ook hier kon ik zelf geen grip krijgen op het spel. Een klein foutje wordt zeker op zo'n grote tafel bestraft. De wedstrijd kwam niet verder dan 7 beurten."
"De tweede wedstrijd was een kort potje van maar 2 beurten tegen een Fransman. Ik had weinig kans gehad om een serie te maken, en het was ook goed gespeeld door de fransman. En dat was meteen het einde voor mij op de grote tafel."
"Ik wil hierbij iedereen bedanken voor de vele felicitaties. Het was een zeer mooie en leerrijke ervaring."
Tekst: KNBB
Foto's Nick en Leon op EK Brandenburg ©Henry Thijssen
Huize Dudink via Piet Verschure